SZACHY

wladek

-
2016_11 Magazyn Szachista

Od redakcji

Andrzej Filipowicz - Redaktor Naczelny

W światowych szachach nie ma chwili wytchnienia. W połowie września
zakończyła się Olimpiada w Baku, a już 10 dni później światowa elita
zameldowała się w Moskwie, aby uczestniczyć w jubileuszowym
X Memoriale Michaiła Tala. Zasadniczy turniej poprzedzał tradycyjny blitz
, w którym obok nagród walczono o większą liczbę partii granych białymi
w zasadniczych zawodach. W rękach czołówki światowej biały kolor ma
istotne znaczenie, w przeciwieństwie do zawodników o niższym czy
nawet średnim poziomie, gdzie gloryfikacja białego koloru jest bardzo
dyskusyjna. Na memoriale Tala w Moskwie białe wygrały 11 partii,
a czarne tylko trzy. Z kolei, w granym tam turnieju blitza ten stosunek
wynosił 14-11. Dla porównania w MP w Poznaniu 2016 było tylko 12-10,
a w MP kobiet 2016 też niewielka różnica 18-15. Z kolei w GP FIDE kobiet
w Teheranie (12 uczestniczek) stosunek zwycięstw białe - czarne wynosił 18-18.

Na niższym poziomie gry nie jest łatwo wykazać przewagę białego koloru,
bo oznacza to olbrzymią wiedzę w trzech stadiach gry.
Rzadko zdobywana tam nieznaczna przewaga debiutowa
(raczej przyjemniejsza pozycja!) musi być rozwinięta w grze środkowej
i zrealizowana w końcówce. Niestety słabsi gracze z reguły znają tylko
debiuty, bo wiedza debiutowa jest obecnie, w wieku komputerowym,
najłatwiejsza do zdobycia, a młodszej generacji pamięć dopisuje!

Ian Niepomniaszczij, zaliczający się od lat do ścisłej rosyjskiej czołówki,
po raz pierwszy triumfował w superturnieju i to zasłużenie.
Białymi wygrał trzy partie, a resztę pojedynków zremisował.
Wystarczyło to do zwycięstwa w turnieju przy łucie szczęścia,
bo Anish Giri nie zrealizował przewagi w końcówce, w ostatniej rundzie.

Z naszego punktu widzenia, ważny był sprawdzian naszej utalentowanej
pary Oliwii Kiołbasy i Grzegorza Nasuty na MŚ do 20 lat w Indiach.
Oliwia tym razem grała dość ryzykownie, ale bez szczęścia i występu
nie może zaliczyć do udanych. Natomiast miłą niespodziankę sprawił
Grzegorz Nasuta, który przez większą część turnieju był w medalowej
grupie. Jak zwykle decydowała ostatnia runda.
W decydującej partii triumfował rywal, który zepchnął naszego
reprezentanta na VIII miejsce, a sam wskoczył na podium.

Siła tegorocznych MŚ do 20 lat wyjdzie na jaw dopiero po kilkunastu latach.
Przykładowo w MŚ w Żaganiu w 1997 r. grały takie późniejsze sławy, jak:
Rustam Kasimdżanow, Rusłan Ponomariow, Aleksander Moroziewicz,
Siergiej Movsesian, Jewgienij Najer, Christian Bauer, Abjit Kunte,
Robert Fontaine oraz nasi olimpijczycy:
Bartłomiej Macieja, Robert Kempiński i Bartosz Soćko.
Wśród kobiet grały m.in.: Elina Danielian, Anna Zatonskich,
Dana Reizniece, Zuzanna Hagarova oraz
Joanna Dworakowska, Marta Zielińska i Monika Bobrowska.

Andrzej Filipowicz
Redaktor Naczelny
-

wladek

-
Oglądaj i rozwiązuj - kombinacje w szachiście...

[link widoczny dla zalogowanych]

- Partia - Tikkanen - E. Blomqvist
Uppsala 2016
---

1_2

diagram - 1
Czarne wygrywają -- + --- --- 1. ... Se6! - 2. f7 - Sd4 - 3. f8=Hetman

3. ... Sc2+ - 4. Kb1 - a2+ - 5. Kc1 - a1=H+ -- diagram - 3
6. Kd2 - He1+- 7. Kd3 - He3 - szach - mat -- diagram - 4
---

3_4

diagram - 3

---

wladek

--
[link widoczny dla zalogowanych]
- Oglądaj - kombinacje...
--

1_2

diagram - 1
Białe wygrywają + -- 1.Gb3! - Sc4! - jeśli - Hxb3 to wygr. 2.Gf6 grozi - 3. Hg7#

--

diagram - 3
1. Gb3 - Sc4 -
2. Gxc4 - Hxc4 - 3. Hh6+! Kg8 - 4. Gf6! grozi - 5. Hg7 - mat

--

wladek

--
Matowanie na Ekranie!

2

diagram - 1
Mat w 3 posunięciach --- #3 ---- -- 1. Kc3! - Kc5 - 2. Hd3! - b5 - 3. Hd4 - mat

1. Kc3! - Kc5 - 2. Hd3 - tempo
2. ... b5 - 3. Hd4 - mat -- diagram -- 2

1. ... Ka5 -- 2. Kb3 tempo
2. ... b5 --- 3. Hc7 - mat -- diagram -- 3
2. ... Kb5 -- 3. Hf5 - mat -- diagram -- 4

----

3_4

diagram - 3
1. Kc3 - Ka5 - 2. Kb3 - b5 - 3. Hc7 mat -- -- 1. Kc3! - Ka5 2. Kb3 - Kb5 - 3. Hf5 - mat

W Magazynie Szachista - mamy już 50 wydań pt: mały szachista
50 razy 8 stron to jest 400 stron dla -- szachistów początkująych i mało zaawansowanych.
Teraz trzeba oczekiwać - że będzie wydanie książkowe... może 300 stron
Taką mam nadzieje!!

-

wladek

--

Pogoń

wiadomości ze świata :: Wysłano dnia 22-11-2016 o godz. 23:26:48 przez az

Anonim napisał Szanowna redakcjo!

Zdecydowałem do Państwa napisać o jednej ciekawej kompozycji
szachowej, wymyślonej przez wiadomego kompozytora z Białorusi,
niestety już nieżyjącego, Jauhena Dzwizawa ( - 1937-2012 ).

Przypadkiem, grzebiąc w rodzimym domu w Szczuczynie (koło Grodna),
znalazłem stary numer białoruskiego czasopisma szachowego pod
ciekawą nazwą „Szachy” za 2002 rok. Przeglądając ten druk zauważyłem
arcyciekawy i nietypowy artykuł o jednej kompozycji.
Wyjątkowość artykułu jest w tym, że znajduje się w nim zadanie,
rozwiązanie której inspirowane wierszem wybitnego poety, klasyka
białoruskiej literatury, Maksima Bohdanowicza pod nazwą „Pogoń”.
Piękność rozwiązania, połączonego fabułą z wierszem, strasznie mnie
zainspirowała i nie mogłem się powstrzymać i nie podzielić o moim
otwarciu z polskimi amatorami szachów. Ułatwiło też mi robotę wiedza
tłumaczenia „Pogoni” na polski wykonanego przez Adama Pomorskiego,
- które Państwu prezentuję.
Życzę miłej zabawy!

POGOŃ
Autor kompozycji: Jauhen Dzwizaŭ.
Autor wierszu: Maksim Bahdanowicz -- (tłum. Adam Pomorski).

[link widoczny dla zalogowanych]

---
Hetmany kontra Skoczki!

[link widoczny dla zalogowanych]

Zad. 103
Autor : E. Dwizow - 1976 rok
--

1_2

Diagram -- 1
Białe wygrywają -- (+) ---- ---- 1. Sc3! - Hxc1 - 2. Sde4!! - e1=Hetman

1. Sc3! - Hxc1 - 2. Sde4!! - e1=H -- diagram -- 2

3. Se2!! -diagram - 3 ---> grozi - 4. Se4-g3 - mat ---

--

3_4

Diagram -- 3
3. Se2!! - grozi - 4. Se4-g3 - mat

3. ... Hxe2 - 4. Sg3+ - Kg1 - 5. Sxe2+ - Kxf2 - 6. Sxc1 - Kxe3 - diagram - 4
Wygrana po - 7. g4

Dwa Skoczki - silniejsze od --> 2 Hetmanów
--

wladek

--
2016_12 - Magazyn Szachista

Od redakcji

Andrzej Filipowicz - Redaktor Naczelny

Zawsze z zainteresowaniem ogląda się występy naszej utalentowanej
młodzieży w rozgrywkach krajowych i międzynarodowych.
Cieszą nas ich sukcesy, martwią niepowodzenia. Jednocześnie patrzymy
na przyszłość polskich szachów mających tak wspaniałe tradycje na
Olimpiadach męskich w latach 1928-1939 oraz kobiecych w latach
1980-2016.
Mieliśmy też wspaniałe medalowe osiągnięcia w szachach młodzieżowych.
Na pierwsze miejsce wysuwa się oczywiście mistrzostwo świata do lat 20
Dariusza Świercza , co jest największym powojennym
indywidualnym osiągnięciem polskich szachów.
Do tego dochodzą oczywiście analogiczne złote medale Agnieszki
Brustman i Krystyny Dąbrowskiej w konkurencji zawodniczek.
Zdobyliśmy też olbrzymią liczbę złotych medali w grupach wiekowych
od 10 do 18 lat, a ich zdobywcy od lat reprezentują Polskę
na olimpiadach szachowych i drużynowych mistrzostwach Europy.

Niestety ostatni rok 2016 nie dodał splendoru polskim szachom.
Zaledwie jeden srebrny medal przypada na około 100 szachistów
uczestniczących w ME i świata w grupach wiekowych 8-20 lat,
gdzie istnieje możliwość zdobycia 78 medali.
Oczywiście totalną bzdurą jest zwalanie niepowodzeń tylko na
szkoleniowców, bo coraz większą rolę odgrywają komputery,
w naszym kraju nie zawsze pozytywną. Z reguły zmniejszają
intensywność pracy nad szachami. W krajach Azji i Ameryki jakoś
sobie z tym poradzono i młodzież z tych kontynentów jest znacznie
lepiej przygotowana do rozgrywek, niż Europejczycy, poza Rosją.
Rosjanie potrafili zdobyć w ME w Pradze aż 15 z 36 medali i tylko
taka dominacja stworzyła im szanse nawiązania walki
w MŚ w Chanty Mansyjsku, Batumi i Indiach.

Przyczyną naszych niepowodzeń jest przede wszystkim „kiszenie się” we
własnym sosie i to przez kilka miesięcy w roku w juniorskich i szkolnych
turniejach. Przykładowo nie wiadomo po co funkcjonuje I liga juniorów..
Przecież co dwa-trzy lata całkowicie zmieniają się zespoły juniorskie
i można ograniczyć rozgrywki do ekstraligi i II ligi. Wtedy nowe silne
zespoły już po dwóch latach mogą zdobyć tytuł DMP. Trzy lata walki,
to zbyt długi okres dla juniorów. Ponadto musi być zdecydowanie
podniesiona ranga MP. Tylko medaliści mają prawo grać w ME
i w MŚ, a w drodze wyjątku inni uczestnicy MP, którzy są w pierwszej
trójce rankingu w danej grupie wiekowej lub uzyskali wysoki rezultat
sportowy w turniejach dla dorosłych, określony przez PZSzach.

Udział w ME, to nie wyprawa turystyczna, w której biorą udział osoby
dysponujące środkami finansowymi. ME w Pradze pokazały, jaki
negatywny wpływ na wyniki naszych najlepszych miał udział wielu
słabych zawodników, którzy nie mieli żadnych szans na znalezienie się
w pierwszej pięćdziesiątce. Olbrzymi zawód sprawili też reprezentanci
na MŚ 8-18 lat. Walczyli przede wszystkim o wejście do pierwszej
dwudziestki, a i to dla większości okazało się zadaniem ponad siły!

Andrzej Filipowicz
Redaktor Naczelny

--

wladek

-
Był sobie Szachista (1)
Teoria szachów --- 13 grudnia 2016 -- Skoczek2

„W rękach czołówki światowej biały kolor ma istotne znaczenie,
w przeciwieństwie do zawodników o niższym czy nawet średnim poziomie,
gdzie gloryfikacja białego koloru jest bardzo dyskusyjna. (…)
Na niższym poziomie gry nie jest łatwo wykazać przewagę białego koloru,
bo oznacza to olbrzymią wiedzę w trzech stadiach gry.
Rzadko zdobywana tam nieznaczna przewaga debiutowa
(raczej przyjemniejsza pozycja!) musi być rozwinięta w grze środkowej
i zrealizowana w końcówce. Niestety słabsi gracze z reguły znają tylko
debiuty, bo wiedza debiutowa jest obecnie, w wieku komputerowym,
najłatwiejsza do zdobycia, a młodszej generacji pamięć dopisuje!”

--

wladek

-2017_01 Magazyn Szachista

Od redakcji

Andrzej Filipowicz - Redaktor Naczelny
Początek nowego szachowego roku jest zwykle związany z oceną
poprzedniego i snuciem planów na kolejne 365 dni. Ubiegły rok przyniósł
nam wielki sukces w postaci srebrnego medalu olimpijskiego naszych
wspaniałych zawodniczek. Cóż, dotąd medalami olimpijskimi trzech
kolorów mogli się poszczycić Panowie, ale w… zamierzchłych czasach,
w latach 30-ych XX wieku. Po wojnie tylko Panie sprawiały nam miłe
olimpijskie niespodzianki w postaci dwóch brązowych medali
w latach 1980 i 2002 i wreszcie srebrnego medalu w 2016 roku.

Rok 2016 nie dostarczył miłych niespodzianek ze strony naszej młodzieży.
Na starcie liczących się rozgrywek ME i MŚ w grupach wiekowych od 8 do
20 lat, stanęło około 100 naszych młodych graczy, a zdobyliśmy tylko
jeden srebrny medal ME. Najsmutniejsze jest to, że nawet znalezienie się
w pierwszej dziesiątce ME i pierwszej dwudziestce MŚ stało się niezwykle
trudnym zadaniem. Do tego należy dodać nikłe postępy naszych
medalistów z kilkunastu ubiegłych lat, którym nadal dość daleko
do znalezienia się w pierwszej setce listy rankingowej szachistów.

Jedynym wyjątkiem jest Jan Krzysztof Duda, który w kołowym turnieju
w Barcelonie podzielił I-II miejsca, tracąc szanse samodzielnego
zwycięstwa w ostatniej rundzie. Nie jest to nic nowego, decydujące partie
są piętą Achillesa naszych szachistów. Wynika to przede wszystkim
z cieplarnianych warunków stworzonym naszej czołówce przez PZSzach.
Żadnych eliminacji, wiadomo kto jest lepszy — ma przecież kilka punktów
rankingowych więcej. Nie ma żadnej bezpośredniej rywalizacji o grę
w reprezentacji, decydujących meczów itp. Obowiązuje sportowa
„poprawność polityczna“! Rezultatem jest stagnacja,
co widać nie tylko na przykładzie młodzieży.

Podobna sytuacja ma miejsce w rozgrywkach drużynowych.
Trzy bogatsze kluby „kupiły“ zawodników z różnych ośrodków
lub z zagranicy i mają spokój. Nie muszą pracować, czy spotykać się
w klubie, szkolić narybku, bo łatwiej jest udać się na rynek przetargowy.

Niezwykle ważnym wydarzeniem był dwunastopartiowy mecz o MŚ,
rozegrany w Nowym Jorku. Tym razem, po raz pierwszy w historii,
walczyli równolatkowie Magnus Carlsen i Siergiej Karjakin. Obrońca tytułu
Carlsen, będący zdecydowanym faworytem, miał wiele kłopotów
w meczu, bo na cztery rundy przed końcem prowadził pretendent.
Magnus Carlsen wyrównał stan meczu dopiero po wygraniu dziesiątej
partii, a o koronie szachowej zadecydował baraż, w którym miał
zdecydowaną przewagę i po raz trzeci został mistrzem świata.
Jest jednym z 16 championów, którzy weszli na tron po wygraniu meczu
z poprzednim mistrzem lub pretendentami. Przebieg partii, niezbyt ciekawych,
rozczarował, ale w takim pojedynku liczy się przede wszytskim wynik!

Andrzej Filipowicz
Redaktor Naczelny

wladek

--
2017_02 Magazyn Szachista

Od redakcji

Andrzej Filipowicz - Redaktor Naczelny Zawsze warto przyglądać się
najlepszym z najlepszych i brać przykład z ich przygotowania do
zawodów, ze strategii i taktyki turniejowej, a także oglądać i analizować
ich piękne partie. Wiele interesujących pojedynków, pełnych walki
i złożonych pozycji rozegrano w Londynie w tradycyjnym turnieju
„Classic”. Triumfował tam Wesley So, co było niespodzianką, ale może
nie tak wielką, bo przecież wygrał także superturniej w Saint Louis.
Natomiast nie ulega wątpliwości, że Filipinczyk, reprezentujący obecnie
USA „wskoczył“ do ścisłej czołówki światowej, wygrywając Grand Chess
Tour i osiągając ranking powyżej 2800, jako dwunasty szachista w historii.

Warto przyjrzeć się walce w ME i MŚ w szachach szybkich i blitzach.
Naturalnie to są dwie różne imprezy. W ME może zagrać każdy,
nawet ledwie znający posunięcia, co nie tylko obniża rangę zawodów,
ale w zdecydowany sposób wpływa na przypadkowość rezultatów.
Z reguły po porażce, dobry gracz otrzymuje rywala gorszego o kilkaset
punktów rankingowych i bez walki wraca na dawną pozycję.
Niestety ECU woli kolekcjonować wpisowe, niż dbać o poziom europejskich
szachów, który z każdym rokiem jest niższy. Naturalnie nie dotyczy
to graczy pierwszej dziesiątki, którym do głowy nie przychodzi
zagranie w tak słabych turniejach.

Znakomite pojedynki najlepszych na świecie można było zaobserwować
w MŚ w grze szybkiej i błyskawicznej, w których najlepsi w ME zdołali z
trudem wywalczyć tylko końcowe miejsca w pierwszej dwudziestce blitza.
Cóż, w MŚ obowiązywało minimum rankingowe 2500 i taki warunek
(może 2400 lub 2300) powinien obowiązywać w ME. Mistrz świata
Magnus Carlsen w obu konkurencjach dzielił pierwsze miejsca, ale gorsza
wartościowość zepchnęła go na miejsca II i III, choć jako jedyny zdobył
dwa medale. Niespodzianką, choć tylko pozorną, był triumf w MŚ
w szachach szybkich 47-letniego weterana szachowych bojów,
wielkiego fanatyka szachów Wasilija Iwanczuka. To wielki szachista,
który od dwadziestu kilku lat odnosi olbrzymie turniejowe sukcesy na
światowych arenach. Zabawne, że udział w turnieju warcabowym w
Karpaczu w okresie olimpiady w Baku, pozwolił mu na inne spojrzenie
na grę królewską, co powinno stać się przedmiotem analizy trenerów.

Z kolei, złoto w MŚ w blitzach zdobył Siergiej Karjakin, wyprzedzając
nieznacznie mistrza świata, co z pewnością stanowi zachętę do ponownej
walki o koronę szachową. Z naszych zawodników w obu imprezach
uczestniczył Radosław Wojtaszek, ale zajęte miejsca 5 i 13 w ME
oraz 33 i 19 w MŚ nie budzą zachwytu. Inni Polacy zaryzykowali tylko
start w ME, a osiągnięte rezultaty zniechęciły ich do udziału w MŚ.

Na zakończenie warto podkreślić znakomitą grę Anny Muzyczuk,
która zdobyła dwa złote medale w MŚ kobiet. Sądzę, że w końcu
zdobędzie też kobiecą koronę szachową, może już w 2017 roku.

Andrzej Filipowicz
Redaktor Naczelny

wladek

--
2017_05 Magazyn Szachista

Od redakcji

Andrzej Filipowicz - Redaktor Naczelny

Rozgrywki o mistrzostwo Polski kobiet
i mężczyzn powinny być zawsze najważniejszymi naszymi turniejami i
gromadzić najlepsze szachistki i najlepszych szachistów.
Tegoroczne MP miały wspaniałą oprawę organizacyjną, bowiem odbywały się
w stolicy prestiżowym miejscu w sali Notowań Centrum Giełdowego,
co dodało splendoru zarówno królewskiej grze, jak też Giełdzie Papierów
Wartościowych. Nasza dyscyplina cieszy się wielkim uznaniem w wielu
środowiskach, czego dowodem są rozgrywki o palmę pierwszeństwa
w kraju szeroko pojętej administracji państwowej, służb mundurowych,
duchowieństwa, prawników, lekarzy oraz innych organizacji.

W MP kobiet zagrała prawie cała srebrna drużyna olimpijska.
Triumfowała liderka Monika Soćko, zdobywając po raz ósmy tytuł mistrzyni
Polski. W ten sposób Monika wyprzedziła w tej klasyfikacji siedmiokrotną
mistrzynię Polski Iwetę Rajlich (Radziewicz), ale nadal ustępuje
Krystynie Hołuj-Radzikowskiej, jedenastokrotnej mistrzyni kraju!
Na podium stanęły jeszcze dwie olimpijki Klaudia Kulon (pierwsze srebro
w historii) i wielokrotna medalistka MP Karina Szczepkowska. Dobrze też
spisała się mistrzyni Polski do 18 lat Oliwia Kiołbasa, która miała zaledwie
jeden dzień odpoczynku pomiędzy MP do 18 lat i warszawskim championatem.

Cztery istotne absencje miały miejsce w MP mężczyzn. Nie zagrali
Radosław Wojtaszek, Jan Krzysztof Duda, Dariusz Świercz i Kamil Dragun.
W tej sytuacja walka o tytuł spadła na barki dwóch pozostałych
olimpijczyków, czterokrotnego mistrza Polski Mateusza Bartla i
Kacpra Pioruna. Kacper Piorun nie zawiódł, szybko objął wyraźne prowadzenie
i mimo kłopotów na finiszu zdobył miejsce na najwyższym stopniu podium.
Jego największym konkurentem okazał się jednak Jacek Tomczak,
który dzięki zwycięstwu w ostatniej rundzie dogonił Kacpra, ale ustąpił mu
wartościowością. Obecny Pion Sportowy PZSzach nie lubi baraży, które moim
zdaniem są niezbędne w takich sytuacjach. Trzecie miejsce zajął Grzegorz Gajewski.

W MP do 16 i 18 lat z przyjemnością obserwowałem grę Igora Janika,
ubiegłorocznego mistrza Polski do 16 lat i tegorocznego mistrza do 18 lat ,
który przygotował świetną taktykę, tak rzadką w partiach juniorów.
Mianowicie wykonywał posunięcia błyskawicznie, a przy tym ustawiał
skomplikowane pozycje. W rezultacie rywale mieli kłopoty z czasem i nie
dawali sobie rady z problemami tkwiącymi w złożonych pozycjach.
Miłą niespodziankę sprawiła Joanna Kaczmarska, która po latach niepowodzeń
na finiszach turniejów stanęła wreszcie na najwyższym podium.
Z kolei, w MP do 16 lat trzech zawodników doszło do mety z jednakowym
dorobkiem punktowym, a tytuł mistrza Polski przypadł Szymonmowi
Gumularzowi dzięki najlepszej wartościowości.
Znów kłaniają się baraże, hartujące zawodników w ważnych pojedynkach.

Andrzej Filipowicz
Redaktor Naczelny

wladek

----

PORONIN

Mistrzostwa Polski Mlodzikow 3 marzec 2012 -- 10 lat

[link widoczny dla zalogowanych]

------------- Transmisja od 3 marca --- godz. 9'30
[link widoczny dla zalogowanych]

---

Kompozycja szachowa --- nauka matowania -- Hetmanami!

Autor : W. Speckmann --- [link widoczny dla zalogowanych]
--------------

_2

Mat w 2 posunieciach --- #2 --- Siatka matowa -- 1. Hc8 - e5 2. Hh-d8 - mat
---
Rozwiazanie

1. Hc8 - Kd5 -- 2. Hc6 - mat
1. Hc8 - e6 --- 2. Hcd8 - mat!

Do zamatowania w 2 posunieciach , biale potrzebowaly , az dwa Hetmany
--

Nauka matowania Hetmanem!

Autor : M. Locker
---------------

_4

Mat w 2 posunieciach --- #2 --- 1. Sf8! -- Kxf8 -- 2. He8 - mat

Rozwiazanie

1. Sf8! - Kf6 - 2. Hg5 - mat
1. Sf8! - Kxd6 - 2. Hc5 - mat
1. Sf8! - Kd7 -- 2. Hd7 - mat
1. Sf8 - Kxf8 -- 2. Hxf8 - mat ---- Diagram -- 4

Cwicz rozwiazywanie zadan na szachach Diagramowych!

--------

XXXV Międzynarodowe Mistrzostwa Polski w Rozwiązywaniu Zadań Szachowych
Warszawa Aleje Jerozolimskie 49 2012-03-10/2012-03-11

[link widoczny dla zalogowanych]

-----------
Lista startowa

Nr Tytuł Nazwisko Imię Fed. R. FIDE Klub Uwagi

1 GM Murdzia, Piotr POL 2801 SKF Korsarz Gdynia
2 GM Piorun, Kacper POL 2643 KSz Stilon Gorzów Wlkp. junior U`23
3 FM Limontas, Martynas LTU 2513
4 FM Miśta, Aleksander POL 2491 MLKS Ostródzianka Ostróda
5 IM Kopyl, Valery UKR 2466 Poltava
6 IM Górski, Piotr POL 2435 KS Entropia NZSPW Warszawa junior U`23
7 FM Satkus, Vidmantas LTU 2346 Kieidanai
8 IM Piliczewski, Bogusz POL 2214 SKF Korsarz Gdynia
9 Królikowski, Ryszard POL 2197 KU AZS UW w Warszawie
10 Satkus, Vilimantas LTU 2108 Kieidanai
11 Stawarz, Paweł POL 2023 OKSiR Wisznia Mała
12 Marciniszyn, Jakub POL 1999 KSz PORTO BALBO Bielsko-Biała junior U`23
13 Matlak, Jacek POL 1925 KSz PORTO BALBO Bielsko-Biała
14 Kołodziejski, Marcin POL 1702 TSz Skoczek Sędziszów Małopolski
15 Pham, Juliusz POL 1664 SKF Korsarz Gdynia

-----------------
W Mistrzostwach Polski moze startowac kazdy chetny...
--

wladek

-
2017_07 Magazyn Szachista

Od redakcji

Andrzej Filipowicz - Redaktor Naczelny - Najważniejszym wydarzeniem
były indywidualne mistrzostwa Europy mężczyzn w stolicy Białorusi,
w Minsku. Wśród 400 uczestników znalazło się 14 naszych
reprezentantów, w tym dwie Polki. Walczono o medale, a przede
wszystkim o znalezienie się w gronie dwudziestu dwóch zawodników,
kwalifikujących się do wrześniowego Pucharu Świata w Tbilisi.
Niestety występ, a szczególnie poziom gry naszych zawodników sięgnął
dna. Grając zdecydowaną większość partii z rywalami o rankingu rzędu
2400 nie potrafili znaleźć się w pierwszej setce w ostatecznej
klasyfikacji ME, a niektórzy nawet w dwusetce. Był to najgorszy
sportowy występ Polaków w historii rozgrywek.

Wyjątkiem był tylko Jan Krzysztof Duda, który po nienadzwyczajnej grze
w pierwszej połowie turnieju, zmobilizował się i nie tylko potrafił wejść
do pierwszej dziesiątki, ale dokonał milowego kroku w rankingu,
bo przekroczył barierę 2700 p.

Dwaj nasi zawodnicy wystąpili w turniejach kołowych, które są
prawdziwym sprawdzianem siły gry szachistów. Dariusz Świercz grał
w amerykańskim Saint Louis, dzieląc w turnieju XVI kat. FIDE (2637)
III-VII miejsca z 50% rezultatem. Mistrz Polski Kacper Piorun też uzyskał
50% w Varadero na dalekiej Kubie, co dało mu IV miejsce, ale może
pochwalić się zwycięstwem, i to czarnymi, z Wasilijem Iwanczukiem,
sześciokrotnym zwycięzcą memoriału J.R. Capablanki.

Kuba pielęgnuje tradycje i mimo wieloletnich trudności przeprowadziła
LII Memoriał, a w Radomiu organizatorzy oryginalnego turnieju
tematycznego „Królewski Gambit Radomia“ w roku XX-lecia tej pięknej
i jedynej na świecie imprezy, postanowili rozegrać tylko dwie rundy z
obowiązującymi posunięciami 1.e4 e5 2.f4, a potem przejść na zwykły
otwarty turniej szachów szybkich. Taka decyzja spowoduje szybkie
usunięcie turnieju z kalendarza startów naszej czołówki.

Na wyróżnienie zasługują organizatorzy tradycyjnego festiwalu w Lublinie,
poświęconego „Unii Lubelskiej”, jednemu z najpiękniejszych wydarzeń w
ponad tysiącletniej historii Polski, która na przełomie XVI i XVII roku
dominowała w Europie! Kolejny raz udało się przeprowadzić rzadki
w Polsce turniej kołowy w obsadzie międzynarodowej.
Skład i kategoria turnieju nie budziły podziwu, ale warto nadmienić, że
w tym roku to być może jedyny kołowy turniej międzynarodowy w kraju.

Nadzieją na dobrą zmianę w polskich szachach były mistrzostwa Polski do
12 i 14 lat, w których sukcesy odnieśli zawodnicy i zawodniczki z dużymi
perspektywami rozwojowymi. Warto zapamiętać nazwiska Martyny Wikar
i Magdaleny Harazińskiej oraz Tymona Czernka, Oskara Ogłazy i Pawła
Teclafa, którzy miejmy nadzieję znajdą się na medalowych lokatach ME i
MŚ w odpowiednich grupach wiekowych, a potem zastąpią naszą czołówkę.

Andrzej Filipowicz
Redaktor Naczelny
-

wladek

-
odpowiedz...
Tu za darmoche mozesz poczytac jakie bylo zycie Szachowe w PRL-u.

[link widoczny dla zalogowanych]

--------
Kazda epoka ma swoje uroki!

Kompozycja szachowa ---- to urok matowania w szachach!

Autor : Albert Grigorian -- Armenia
Problemist -- Supplement , 2007
---------------

diagram - 1
Mat -- pomocniczy w 3 posunieciach -- h#3

Dwa rozwiazania

1. a1=H! - Sd3
2. Ha8 - We2
3. Hg2 - We1 - mat -- diagram -- 2

1. a1=S! - Wg2
2. Sc2 - Sd5
3. Se1 - Se3 - mat -- diagram -- 3

-----

2_3

1.a1=H! - Sd3! 2. Ha8 We2 3. Hg2 We1# -- 1.a1=S! - Wg2 2. Sc2 Sd5 3. Se1 Se3#

Kompozycja mini --- to zadanie do 5 bierek na diagramie.

------[/quote]

wladek

--

Autor - Władek z Połańca

Polska geografia -- mnożenie -- dla 8 latków

Pionek - f6 - Ostrołeka -- 6 razy 6 = 36
Pionek - g6 --- Łomża --- 6 razy 7 = 42
Wieża - Wh6 - Białystok - 6 razy 8 = 48
Król -- Kf5 - Warszawa -- 5 razy 6 = 30 --- Ke6 - Brodnica - 6 razy 5 = 30
Król -- Kd4 -- Sieradz --- 4 razy 4 = 16 --- Kf4 -- Radom --- 4 razy 6 = 24
Goniec - Gf3 - Połaniec -- 3 razy 6 = 18
Hetman - Hd2 - Rybnik -- 2 razy 4 = 8
Wieża - We2 - Wieliczka - 2 razy 5 =10

--

1_2

diagram - 1
mat --- w 2 posunieciach -- #2 --- -- 1. Ke3 - Ke6 - 2. Kf4 - szach - mat

Solution: 1. Ke3! - grozi - 2. Qd5#
1. ... Ke5 - 2. Qd5#
1. ... Kg5 - 2. Ke4#
1. ... Ke6 - 2. Kf4 - mat -- diagram - 2
--

Diagram duzy -- rowna sie -- Diagram maly -- Matematycznie

2

Na diagramie bialy Skoczek zamatowal czarnego Krola - Skoczek Sf4 - matuje!

Pozycja szach. -- Miasta -- Tabliczka mnozenia -- Maly diagram -- mnozenie

Hetman --- Hd8 ---- GDYNIA ----- 8 razy 4 = 32 ------ Hetman - Hh4 -- 4 razy 8 = 32
KROL ------ Ke8 ---- Elblag ------- 8 razy 5 = 40 ------ KROL ---- Kh5 -- 5 razy 8 = 40
Goniec ---- Gf8 ---- Bartoszyce -- 8 razy 6 = 48 ------ Goniec --- Gh6 -- 6 razy 8 = 48
Skoczek -- Sg8 ----- Gizycko ----- 8 razy 7 = 56 ----- Skoczek -- Sh7 -- 7 razy 8 = 56

Pion -------- d7 ---- TCZEW------- 7 razy 4 = 28 ------ Pion ------ g4 ---- 4 razy 7 = 28
Pion -------- e7 ---- OSTRODA --- 7 razy 5 = 35 ------ Pion ------ g5 ---- 5 razy 7 = 35
Pion -------- f7 ----- OLSZTYN ---- 7 razy 6 = 42 ------ Pion ------ g6 ---- 6 razy 7 = 42

Skoczek --- Sd6 ---- Bydgoszcz -- 6 razy 4 = 24 ---- Skoczek -- Sf4 --- 4 razy 6 = 24
Wieza ----- We6 ---- TORUN ------ 6 razy 5 = 30 ---- Wieza ---- Wf5 --- 5 razy 6 = 30
KROL ------ Kd5 ----- KONIN ------ 5 razy 4 = 20 ----- KROL ---- Ke4 --- 4 razy 5 = 20

Tabliczka mnozenia zgadza sie co do joty obserwujac
diagram Duzy i Diagram maly.
Co ciekawe Kazda bierka szachowa z diagramu duzego odpowiada bierce z diagramu
malego. Nawet mat Skoczkiem Sd6 -- odpowiada Sf4

Oczywiscie miasta na Mapie Polski z diagramu Duzego nie beda te same
co miasta z diagramu malego.

Wieza -- Wf5 - to miasto Warszawa - 5 razy 6 = 30
Pozostale miasta sa do ustalenia przez czytelnikow [ wedlug swojego rozeznania]
Ja osobiscie preferuje duze miasta powyzej 50 tysiecy mieszkancow.
Na mapie Polski maly diagram widze tam takie miasta jak:
Lodz -- Radom -- Lublin -- Chelm -- Warszawa -- Siedlce
Biala Podlaska -- Lomza -- Bialystok -- Augustow

Diagram do wszystkiego!
---

wladek

-
2017_10 Magazyn Szachista

Od redakcji

Andrzej Filipowicz - Redaktor Naczelny

Liczba turniejów i imprez szachowych rośnie z każdym rokiem, zarówno w kraju, jak i poza granicami. Naturalnie można na nie patrzeć z punktu widzenia popularyzacji szachów lub z punktu wyczynu sportowego. W Polsce dominują imprezy masowe, praktycznie dostępne wszystkim szachistom, którzy każdego tygodnia mogą sobie pograć w szachy w większości naszych województw. Znacznie gorzej wygląda sprawa z zawodnikami, którzy by chcieli poczynić postępy szachowe i walczyć o najwyższe trofea w ME czy MŚ w różnych grupach wiekowych od przedszkolaków do weteranów. W naszym kraju liczbę takich turniejów można policzyć na palcach jednej ręki.

Dlatego dobrze się stało, że na mapie pojawił się I Memoriał Ireny Warakomskiej, która tak wiele uczyniła dla szachów w Suwałkach i miała jeszcze inne wielkie zasługi dla całej społeczności tego miasta. Wysoki fundusz nagród, jak na polskie warunki, zachęcił wielu zawodników do udziału w turnieju, a wśród nich znaleźli eksmistrzowie Polski i aktualni reprezentanci. Nie potrafili jednak wygrać turnieju, w którym wielką niespodziankę sprawił 19-letni Ukrainiec Wołodymyr Wetoszko. Prawdę mówiąc wyprzedził Krzysztofa Jakubowskiego tylko lepszą wartościowością, ale to nie umniejsza jego sukcesu w walce z wieloma czołowymi polskimi zawodnikami.
Dlaczego takiej niespodzianki nie potrafią sprawić od lat nasi
18, 19 i 20-latkowie? Może za dużo czasu poświęcają na grę,
a zbyt mało na pracę nad szachami. Jedno i drugie powinno
być dawkowane w odpowiednich proporcjach.

Następnego dnia po turnieju w Suwałkach, rozpoczął się tradycyjny festiwal w Polanicy Zdroju, poświęcony pamięci Akiby Rubinsteina. Na starcie stanęło ponad 500 szachistów, ale ilość nie należy utożsamiać z jakością. Turniejowi bardzo daleko do wspaniałych polanickich memoriałów z udziałem czołówki światowej. Jedynym pocieszeniem jest wygranie głównego openu przez Tomasza Warakomskiego, ale to za mało dla miłośników wielkich szachów.

Elita światowa skoncentrowała się na udziale w Grand Chess Tour, który jest wspaniałą imprezą zmuszającą czołówkę światową do wszechstronności, czyli do podnoszenia i utrzymywania wysokiego poziomu w szachach klasycznych, szybkich i błyskawicznych. Niebywale wysoki fundusz nagród 1,2 miliona USD, to bez wątpienia silny magnez przyciągający najlepszych zawodników świata. W turnieju szachów klasycznych triumfował Maxime Vachier-Lagrave, w turniejach szachów szybkich Aronian, Carlsen i So, a w blitzach: Karjakin, Vachier-Lagrave i Carlsen. Niemniej jednak największym wydarzeniem był start Garri Kasparowa w szachach szybkich i błyskawicznych po 12 latach przerwy. Garri nie zawiódł swoich kibiców i toczył równą walkę z najlepszymi szachistami świata, chociaż brak praktyki turniejowej dawał się we znaki i jego ręka nie zawsze stawiała bierki na właściwych polach.

Andrzej Filipowicz
Redaktor Naczelny